Krzysztof Klenczon

Krzysztof Antoni Klenczon (ur. 14 stycznia 1942 w Pułtusku, zm. 7 kwietnia 1981 w Chicago) był polskim kompozytorem, wokalistą, gitarzystą i akordeonistą, znanym jako jeden z czołowych twórców bigbitu, pop rocka i blues rocka.

Jako członek i kompozytor Czerwonych Gitar stworzył takie przeboje jak „Biały krzyż”, „Kwiaty we włosach” czy „Historia jednej znajomości”. Był także założycielem i liderem zespołu Trzy Korony oraz działał solowo, nagrywając m.in. album „The Show Never Ends”.

Po emigracji do USA angażował się w życie muzyczne Polonii. Jego dorobek został upamiętniony licznymi festiwalami, konkursami i pomnikami w Polsce.

Pseudonim

Krzysztof Klenczon posługiwał się pseudonimem artystycznym „Niuniek”. Pod tym przydomkiem był rozpoznawany w środowisku muzycznym i przez swoich fanów. Pseudonim ten pojawia się również jako tytuł jednego z filmów dokumentalnych poświęconych jego osobie.

Zawód

Krzysztof Klenczon był polskim wokalistą, kompozytorem, gitarzystą oraz akordeonistą. Wykazywał się wszechstronnością artystyczną: komponował, śpiewał i grał na kilku instrumentach, co znacząco wpłynęło na brzmienie zespołów, w których występował.

Był aktywny w popularnych gatunkach muzycznych, takich jak bigbit, pop rock, blues rock i psychedelic pop. Jego dorobek obejmuje również różnorodne projekty solowe.

Obywatelstwo

Krzysztof Klenczon urodził się w Polsce i posiadał polskie obywatelstwo. Po emigracji do USA jego córki otrzymały obywatelstwo Stanów Zjednoczonych. Klenczon pozostawał związany z polskim środowiskiem artystycznym również na emigracji.

Znak zodiaku

Klenczon urodził się pod znakiem Koziorożca. Astrologicznie, osoby spod tego znaku postrzegane są jako ambitne, zdyscyplinowane i pracowite, co w pewnym stopniu pokrywało się z charakterem jego muzycznej kariery.

Data i miejsce urodzenia

Krzysztof Antoni Klenczon urodził się 14 stycznia 1942 roku w Pułtusku, w Polsce. Pułtusk był miejscem, w którym spędził dzieciństwo i do którego później wielokrotnie nawiązywał w swoich piosenkach. Miasto to odgrywa istotną rolę w pamięci o artyście.

Kariera

Klenczon rozpoczął działalność muzyczną jako gitarzysta, wokalista i kompozytor. Był członkiem i współtwórcą takich zespołów jak Niebiesko-Czarni, Pięciolinie, Czerwone Gitary i Trzy Korony. Z zespołem Czerwone Gitary odniósł spektakularne sukcesy jako kompozytor przebojów m.in. „Biały krzyż” czy „Kwiaty we włosach”.

Był założycielem i liderem Trzech Koron, gdzie stworzył takie utwory jak „10 w skali Beauforta” czy „Natalie-piękniejszy świat”. W latach 70. rozpoczął działalność solową, wydając kilka albumów i singli zarówno w kraju, jak i za granicą.

W 1973 roku wyemigrował do Stanów Zjednoczonych, gdzie oprócz działalności muzycznej, wspierał polskich artystów. Wydał tam album „The Show Never Ends” pod pseudonimem Christopher.

Data i miejsce śmierci

Krzysztof Klenczon zmarł 7 kwietnia 1981 roku w Chicago, w Stanach Zjednoczonych. Bezpośrednią przyczyną śmierci były powikłania – zapalenie płuc po wypadku samochodowym, któremu uległ wcześniej.

Działalność zagraniczna

Po emigracji do USA w maju 1973 roku Krzysztof Klenczon kontynuował komponowanie, nagrywanie oraz występy muzyczne. Pracował także jako taksówkarz i dozorca, wspierając polskich artystów odwiedzających Stany Zjednoczone.

W 1977 roku nagrał tam album „The Show Never Ends” pod pseudonimem Christopher, choć nie odniósł on większego sukcesu komercyjnego. Nadal utrzymywał więź ze sceną polską i aktywnie propagował polską muzykę za granicą.

Życie prywatne

Krzysztof Klenczon był żonaty z Alicją Cywińską od grudnia 1967 roku. Para doczekała się dwóch córek – Caroline (ur. 1969) i Jaqueline-Natalie (ur. 1973), które urodziły się już na emigracji i posiadają amerykańskie obywatelstwo.

Najważniejsze dokonania muzyczne

Klenczon skomponował wiele przebojów, m.in. „Biały krzyż”, „Taka jak ty”, „Historia jednej znajomości”, „Kwiaty we włosach”. Jako lider Trzech Koron stworzył m.in. „10 w skali Beauforta”, „Natalie-piękniejszy świat”. Jego utwory stały się klasykami polskiej muzyki rozrywkowej.

Jest laureatem Nagrody Ministra Kultury i Sztuki za utwór „Biały krzyż” na festiwalu w Opolu w 1969 roku. Dorobek Klenczona wyznacza jeden z najważniejszych rozdziałów w historii polskiej muzyki rozrywkowej.

Upamiętnienie i pamięć

Pamięć o Krzysztofie Klenczonie jest pielęgnowana poprzez coroczne koncerty, festiwale, pomniki oraz mural. W Szczytnie organizowane są Dni i Noce Szczytna z koncertem jego imienia, a w Pułtusku odbywa się festiwal poświęcony jego twórczości.

Jego imię noszą ulice i instytucje w wielu polskich miastach, patronuje także tramwajowi w Gdańsku i grającej ławce w Pułtusku. W 2020 roku Narodowy Bank Polski wydał srebrną monetę kolekcjonerską z jego wizerunkiem.

Filmografia i literatura o artyście

Powstały liczne filmy dokumentalne o Klenczonie, m.in. „Niuniek” (2020), „10 w skali Beauforta” (2011), „Zagubiona dusza” (1992). Jego kariera oraz życiorys były też tematem kilku książek, zarówno biograficznych, jak i wspomnieniowych.

Literatura dotycząca artysty to m.in. „Krzysztof Klenczon, który przeszedł do historii” Dariusza Michalskiego, „Krzysztof Klenczon. Polski John Lennon” Marka Szpejankowskiego oraz „Krzysztof Klenczon. Historia jednej znajomości” Alicji Klenczon.

Krzysztof Komeda
Krzysztof Materna
Krzysztof Patocki
Krzysztof Penderecki
Krzysztof Pomian